Jak powstaje obraz 3D?

O TV 3D już na naszym blogu wspominaliśmy. Kolejno pojawiły się jednak pytania  o to, czy warto już teraz inwestować w trójwymiarową telewizję i czy efekty są warte ceny. Rozpoczynamy cykl notatek, które pomogą Wam znaleźć odpowiedź.

Telewizja – od momentu pojawienia się w naszych domach po raz pierwszy – przeszła ogromną ewolucję. Od dużych, ciężkich, czarno-białych telewizorów, poprzez kolorowy obraz na płaskim kineskopie, aż po telewizję trójwymiarową. W oczach przeciętnego odbiorcy  telewizji zmiana ta zaszła bardzo szybko – wielu z nas pamięta „Dynastię” oglądaną jeszcze w czarno-białych barwach, a teraz zastanawiamy się, czy zainwestować w TV 3D. W rzeczywistości proces tworzenia telewizji 3D trwał jednak o wiele dłużej. Prace zaczęły się wiele lat temu, a widzowie mieli możliwość obejrzenia pierwszego filmu 3D już w 1922 roku. Mowa tu o „The Power of Love”, które zapoczątkowało ogólnoświatową fascynację telewizją 3D.

Jak to się dzieje, że widzę w 3D?

Dlaczego w rzeczywistym świecie widzimy obrazy trójwymiarowe, a po przeniesieniu ich na ekrany telewizora stają się dla nas płaskie? Jak to się dzieje i co takiego sprawia, że nowoczesne telewizory pozwalają nam widzieć w 3D?

Sęk tkwi w skupianiu naszego wzroku na przedmiotach. Widzimy przedmioty, ponieważ nasze oczy pochłaniają światło odbijające się od nich. Nasz mózg interpretuje światło i na jego podstawie tworzy obrazy w naszym umyśle. W ten sposób powstaje kształt.

Dla tworzenia obrazu trójwymiarowego ważniejsza jest jednak kwestia rozpoznawania odległości przez nasze oko. Kiedy obiekt jest daleko, droga światła od tego przedmiotu do naszego oka jest równoległa z drogą światła do drugiego oka. Ale gdy tylko obiekt zaczyna się zbliżać, linie światła przestają być równoległe – stają się zbliżone, a nasze oczy przesuwają się, gałki zbliżają się do siebie. Możemy zaobserwować ten efekt, spoglądając na coś położonego zaraz przed czubkiem naszego nosa.

Kiedy skupiasz się na obiekcie, Twój mózg analizuje, jak bardzo i z jakim wysiłkiem oczy zbliżyły się do siebie –  w ten sposób mózg może ocenić, jak daleko znajduje się dany przedmiot.

Sekretem telewizji 3D jest to, że pokazując oczom ten sam przedmiot w dwóch różnych miejscach jednocześnie, możemy oszukać mózg i kazać mu myśleć, że płaski przedmiot, który widzi, ma też swoją głębokość. W ten sposób jesteśmy w stanie rejestrować obrazy 3D. Jednocześnie oznacza to, że tak stworzony obraz nie wygląda tak samo, jak w rzeczywistości. Podczas gdy Twoje oczy łączą dwa oddalone obrazki, tworząc obraz trójwymiarowy zaraz przed Twymi oczyma, w rzeczywistości spoglądają na ekran, ulokowany w pewnej odległości od oczu. Dlatego podczas oglądania TV 3D Twoje oczy mogą się szybko męczyć – warto o tym pamiętać, planując całonocny maraton filmowy.

Wiemy już, jak powstaje obraz 3D w naszych oczach. W kolejnej notatce wyjaśnimy, dlaczego do cieszenia się nim potrzebujemy specjalnych okularów. Powiemy też, jakie są ich rodzaje i czy są wygodne w użyciu.